Edición en gallego.
Cuaderno grapado con 12 páginas impresas en color más cubiertas de cartulina flexible en color. Suplemento de historietas dirigido por Miguel Vázquez Freire, redacción de Isabel Soto, y con edición y dirección artística de Fausto C. Isorna. Rescate de la cabecera hómónima, antes revista independiente y ahora editada como suplemento de historietas del diario La Voz de Galicia desde mayo de 2002.
La historieta de la serie O Castelo Regadeira estuvo coprotagonizada en esta entrega por el personaje Kuldina, la reina vampira, personaje que alcanzaría a protagonizar serie propia en este mismo suplemento de La Voz de Galicia.
Contuvo una nueva entrega del concurso patrocinado por el programa Xabarín Club del canal TVG. Consistiendo el premio en trescientos muñecos de peluche de Doraemon.
Texto de la sección Cartas ó director:
Ola: lectores e lectoras: Cando leades estas páxinas, andaremos en pleno rebumbio de Viñetas desde o Atlántico, o gran dsalón do cómic da Coruña. Por alí andará tamén Jano, o gran triunfador galego do INJUVE 2002, que está a preparar dúas novas obras para o selo Polaqia. Selo que presentará estes mesmos días na Coruña o álbum Alter ego, obra de Alberto Vázquez. En Coruña abrirá caseta tamén Komic, a librería especializada en banda deseñada da rúa San Pedro de Mezonzo de Santiago, que vén de cumprir quince anos. Cantarémoslles o cumpreanos feliz mentres apagan as velas da torta. Seguro que moitos de vós, amiguiños e amiguiñas, tamén andaredes por alí, así que, ¡vémonos na Coruña! Outra novidade é a presentación neste número de Miguel Porto e a súa personaxe Lúa que nos acompañará a partir de agora na sección dedicada ás tiras.
Paréceme que últimamente escasean as cartas dos rapaces pequenos e boto de menos os seus debuxos. Ben sei que as veces esta sección se enche de polémicas, debates e outras enleadas máis ou menos serias, e non quisera que por iso os máis pequenos cheguen a pensar que xa non teñen sitio aquí. Ó contrario, quero animalos, a eles e os seus pais e nais, para que nos manden máis e máis debuxos, e tamén opinións sobre as súas historietas favoritas ou cousas que poden botar en falta (ou de sobra). Por iso, gústanos recibi mensaxes como o de María Rego, que nos chegou polo correo electrónico, e onde di que, "aínda que non sou unha gran afeccionada ó mundo do cómic", quere darmos a noraboa pola revista, que merca "para a miñas sobriña de 8 ano, con quen a leo e comento cada venres". María di tamén que se aleda da incorporación de Primitivo, "un debuxante que xa coñecía por outro tipo de traballos e que m parece realmente bo". Espero, María, que a túa sobriña tamén lle gusten Os Fernández, xa nolo contarás máis adiante.Noutra carta que nos chega Anabel Domínguez, unha moza de 24 anos, danos a súa opinión sobre Xiana e o Castelo Regadeira. Asegura sentirse "molesta" porque "alguen poida quedar nun nivel de análise superficial". E explica: "Quedar na simple análise da roupa de Xiana amosa unha falta de interese total polo cómic en si. Vale que a protagonista leva unha saia curta e un top, pero se a condeamos a ela tamén botemos á fogueira todos os deseñadores/as de roupa actual, ás tendas que venden as coleccións e a nós que as mercamos" "Por outra banda, —engade máis adiante— temos unha heroina feminina que xa non é a noiva decorativa do prota. Páreceme máis ofensivo o papel de moza que sempre berra nas pelis de aventuras e acaba rescatada polo superprotagonista".
Para Anabel, deberíase diferenciar entre "estilos de debuxo e contidos sexistas". Entende ela que un debuxante é libre de crear "un estilo de estética feminina" e, no caso de Norberto, párecelle evidente que "a delicadeza coa que se trata o personaxe amosa unha preocupación por non crear uha icona plana. Xiana ten personalidade, estilo e gracia, non é unha mera rapaza fermosa" que , ademais, "en ningún momento o debuxante amosou como ideal de beleza". E conclúe Anabel: "Claro está que cada un ve o que quere ver, e se queremos ver machismo verémolo en todas partes. Xa vai sendeo hora de que superemos o falso feminismo posmoderno e non vexams fantasmas onde non os hai". ¡Toma do frasco, Carrasco! Isto si son argumentos, de tal xeito que non me parece que reste moito máis que dicir. Polémica pechada, pois, e a outra cousa que hai moito de que falar.
Rafa, un pontevedrés de 21 anos, tira doutro tema que tamén aparece por aquí con algunha frecuencia: as miñas supostas opcións estéticas a favor dun tipo de debuxo e en contra doutro. Francamente, non entendo de onde quitou Rafa que, en función desas supostas opcións, nas nosas páxinas "non caben nin manga nin cómic americano". Nin eu, nin ninguen dos que patroneamos esta nave, temón ningún prexuízo en contra de ningún estilo, insisto. Se ti, Rafa, debuxas como dis, co clásico "estilo americano", nada impide que num futuro poidas ver os teus traballos en Golfiño. O que si reclamamos é capacidade creativa, evitar a simple imitación ou copia de estilos alleos, o que se cadra é inevitable e está moi ben nas primeiras etapas de aprendizaxe pero logo debe superarse se un artista quere chegar a falar con voz propia. En todo caso, Rafa, ¿por que non nos mandas algún dos teus debuxos? Xa sabes que nestas páxinas sempre hai un espacio para as contribucións dos lectores. E nada máis polo de agora. Agárdamosvos na Coruña.
Desglose de contenidos.